6/10/15 Ομιλία μου στην Ευρωβουλή:
"Η τραγικότητα και κρισιμότητα της κατάστασης απαγορεύουν οποιαδήποτε σπατάλη χρόνου για βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις και τεχνικές προσεγγίσεις. Η Ελλάδα, που βιώνει στο μέγιστο βαθμό την οικονομική κρίση, συνεχίζει σχεδόν μόνη της να υποδέχεται καθημερινά χιλιάδες κατατρεγμένους πρόσφυγες. Και παρά τα οξυμένα οικονομικοκοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει τους φιλοξενεί χωρίς προαιρέσεις, ποσοστώσεις, ή διαλογή, χωρίς καμία εξαίρεση και κανένα διαχωρισμό.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ουσιαστικά όμως, όλοι αυτοί οι χιλιάδες, εκατομμύρια εξαθλιωμένοι πρόσφυγες έρχονται και περιμένουν, εδώ έξω από το ευρωκοινοβούλιο. Περιμένουν διεκδικώντας το ελάχιστο: να επιβιώσουν από τον όλεθρο που με σαφή ευθύνη και της Ε.Ε. επικρατεί στην πατρίδα τους. Και οι υπεύθυνοι συζητάνε, ασφαλείς και απόμακροι σε πόσους από αυτούς θα βάλουν το σημάδι στο χέρι που θα τους οδηγήσει στο θάνατο. Και επειδή αναφέρονται σε νούμερα αντί για ανθρώπους νομίζουν ότι δεν είναι το δικό τους δάχτυλο που θα δείξει αυτόν που δεν θα ζήσει. Και μας θέλουν συνένοχους.
Συζητήσεις και αποφάσεις για ποσοστώσεις, αποδεκτούς ή όχι, νόμιμους ή παράνομους, πρόσφυγες, «ασφαλούς» ή μη προέλευσης –αν είναι δυνατόν!!!- σημαίνουν πολύ απλά, θάνατο για κάποιες χιλιάδες ανθρώπους. Παράλληλα, όμως, σημαίνουν και τον οριστικό θάνατο για τις ήδη περιφρονημένες θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες που λέμε ότι υπερασπιζόμαστε ως Ευρώπη. Η ευθύνη είναι πλέον προσωπική και αφορά στον καθένα μας."
15/6/2023
Από τότε τα πράγματα έγιναν απροκάλυπτα απάνθρωπα και χυδαία. Κυριαρχούν πια και η αναλγησία και η υποκρισία.
Η Ελλάδα υπερηφανεύεται πια για τον δικό της φράχτη αλλά και, κρυφά, για την πολιτική των επαναπροωθησεων.Επιδεικνύει εύκολα κροκοδείλια δάκρυα για το προδιαγεγραμμένο τέλος τόσων συνανθρώπων μας, όλα αυτά τα χρόνια. Δεν μιλάμε πια για το "αυγό του φιδιού". Έσπασε και βγαίνουν παντού τα φίδια του φασισμού. Και καλυμμένα και απροκάλυπτα.
"Η ευθύνη είναι πλέον προσωπική και αφορά στον καθένα μας".
Το θέμα ξεπερνά τις όποιες πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Το δίλημμα είναι εντελώς βασικό: Άνθρωποι ή απάνθρωποι.
