Όπως ο καθένας καταλαβαίνει, είναι αδύνατο να αναφερθούμε στο σύνολο των άρθρων και σε κάθε άρθρο ξεχωριστά μέσα στα δεδομένα χρονικά όρια. οπότε η παρέμβασή μας θα είναι, αναγκαστικά, επιλεκτική – ή μάλλον, κ. Υπουργέ , να πω κι εγώ, “ερανιστική”.
Εισαγωγικά, πρέπει να πω ότι πρόσεξα την τοποθέτησή σας στο κλείσιμο της χθεσινής συνεδρίασης. Είναι αλήθεια ότι με απολύτως ευπρόσωπο τρόπο προσπαθήσατε να δικαιολογήσετε την περιπτωσιολογική πολυ-νομοθέτηση της Κυβέρνησής σας.
Αν η συζήτησή μας ήταν θεωρητική θα είχε ένα νόημα να την επεκτείνουμε. Όμως, εδώ υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα ακόμα και αν δεν μπορώ να απαιτήσω την πολιτική παρρησία και ευθύτητα να το αναγνωρίσετε.
Το πρόβλημα η πολυνομίας υπάρχει – και το ξέρετε. Και είναι πρόβλημα που υποβαθμίζει το κράτος δικαίου , υπονομεύει ευθέως την ασφάλεια δικαίου.
Θα επαναλάβω όσα είπα για την κυβερνητική νομοθετική “κοπτορραπτική”. Για αυτή την – κάθε φορά περιστασιακή, ευκαιριακή και πρόχειρη – σώρευση διατάξεων, η οποία, πολύ συχνά, έρχεται να καλύψει ατέλειες και ελλείψεις δικής σας νομοθέτησης – ακόμα και πρόσφατης. Δεν μιλάμε για την ανάγκη αναθεώρησης παλαιοτέρων νόμων…
Σήμερα, έχουμε χαρακτηριστικό παράδειγμα : Πόσες διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου αναφέρονται σε θέματα που υποτίθεται ότι ρυθμίσατε με τον ν. 5027/2023 – μόλις πριν ένα μήνα – ΦΕΚ: 02.03.2023 (!)
π.χ. : Στο άρθρο 26 παρεμβαίνετε στο άρθρο 77 αυτού του νόμου, που είναι ακόμα βρέφος, με ζωή μόλις ενός μήνα. Στη συζήτηση, τότε, είχε γίνει και πάλι λόγος επ’ αυτού, για την προφανή προχειρότητα.
Και εδώ, πάλι, όσον αφορά στους συμβασιούχους για τη ΄Βοήθεια στο Σπίτι΄, που ξέρετε ότι καλύπτουν πράγματι πάγιες και διαρκείς ανάγκες, και μάλιστα κυρίως σε Δήμους με σοβαρό πρόβλημα υποστελέχωσης.
Και όμως : Ενώ έχετε γνώση της πραγματικότητας, επιλέγετε μόνο τη διεύρυνση δυνατότητας διαδοχικών συμβάσεων και επιμένετε στη διατύπωση “αποκλειομένης σε κάθε περίπτωση της μετατροπής της σχέσης εργασίας σε αορίστου χρόνου”.
Και μάλιστα για τη υπηρεσία, που και είναι κοινωνική ανάγκη και έχει μεγάλη σημασία η σχέση εμπιστοσύνης και οικειότητας. Τι είδους επίδειξη εξουσιαστικής δύναμης είναι αυτός ο αποκλεισμός της προοπτικής αορίστου χρόνου, σε πείσμα όλων των πραγματικών δεδομένων ;
Στο ίδιο άρθρο, είναι προβληματική και η παρέμβασή ως προς τη χρηματοδότηση του Προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι – εκτός εάν έχετε κάποια άλλη πειστική δικαιολόγηση.
Μέχρι σήμερα η χρηματοδότηση και υλοποίηση καλύπτεται από πιστώσεις του τακτικού προϋπολογισμού του Υπουργείου Εσωτερικών ‧ η δε διαχείρισή τους και οι διαδικασίες υλοποίησης καθορίζονται σε προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Υπουργού Εσωτερικών και της Ε.Ε.Τ.Α.Α
Τώρα θέλετε να το καταργήσετε και προτείνετε αναδρομικά από 01.01. (και κατά παρέκκλιση της παρ. 2 του άρθρου 38 του ν. 4735/2020), η χρηματοδότηση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», συμπεριλαμβανομένης της μισθολογικής δαπάνης του προσωπικού της, να αποδίδεται μόνο με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών. Πέρα από το προσωπικό κατατάσσετε και τους δήμους σε αυτήν την ιδιότυπη υπουργική ομηρεία.
Εντελώς προβληματική είναι η διάταξη του άρθρου 43, , παρά τη νομοτεχνική βελτίωση.
Εδώ θεσμοθετείτε ένα καθεστώς διάκρισης ανάμεσα στην προστασία του προσωπικού των συνταγματικά κατοχυρωμένων αρχών και στο λοιπό προσωπικό σε όλο το Ελληνικό Δημόσιο. Δηλαδή, μια διαίρεση του προσωπικού του δημοσίου ανάμεσα σε υπηρεσίες προνομιούχες και μη. Δεν καινοτομείτε βέβαια, πρόκειται για κλασσικό σύστημα κυβερνητικών πρακτικών.
Έχετε, μάλιστα, τη διατύπωση ότι το συγκεκριμένο προσωπικό δεν εξετάζεται, ούτε διώκεται ποινικά για έκφραση γνώμης, για υποβολή εισήγησης πρόταση που διατύπωσαν ή απόφαση που έλαβαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Στην ουσία εδώ υπονομεύετε την ουδετερότητα των δημοσίων υπαλλήλων!
Ο δημόσιος λειτουργός ξεκινά με την ορκωμοσία του μια σχέση ζωής. Λειτουργεί στο πλαίσιο της νομιμότητας της διοικητικής δράσης, με σκοπό την άμεση ή έμμεση ικανοποίηση του δημοσίου συμφέροντος, δρα δε με γνώμονα τις αρχές της αναλογικότητας, της ισότητας και της αμεροληψίας.
Στο πλαίσιο της αμερόληπτης άσκησης των καθηκόντων του αυτονόητα έχει κατά περίπτωση περιθώρια (και δικαίωμα και υποχρέωση) διαφωνίας με προϊσταμένους ή με την πολιτική ηγεσία. Εξάλλου και ο Υπαλληλικός Κώδικας είναι σαφέστατος. Εσείς όμως εδώ προσθέτετε ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ για ένα διαιρεμένο και γεμάτο ανισότητες δημοσιοϋπαλληλικό σώμα.
Ενδιαφέρον, πάντως, είχε και η αιτιολόγηση της λεγόμενης νομοτεχνικής βελτίωσης, με την αφαίρεση της φράσης για την παραβίαση του Απορρήτου. Μας είπατε ότι ούτως ή άλλως ήταν αχρείαστη γιατί σε αυτή η περίπτωση μόνο από δόλο μπορεί να υπάρξει…
Τι απομένει, λοιπόν, από όλο αυτό, κ. Υπουργέ ; Μόνο ο υπερβάλλων ζήλος των εμπνευστών και συντακτών της διάταξης, στην κυβερνητική απαρέγκλιτη κατεύθυνση της με κάθε τρόπο συγκάλυψης και συσκότισης του εγκλήματος των υποκλοπών.
Δηλαδή, εντέλει, η Κυβέρνηση, όπως – μετά λόγου και νομικής γνώσεως – μας εξηγήσατε, εκτέθηκε και πάλι… αλλά χωρίς λόγο !
Αυτό που θεωρούμε πραγματικά απαράδεκτο – και θα έπρεπε να είναι εντελώς εκτός συζήτησης – είναι αυτό που θέλετε να εισάγετε στο άρθρο 11 : τις κεκλεισμένων των θυρών συνεδριάσεις στα Δημοτικά Συμβούλια. Απαράδεκτο, ακόμα και αν υπάρχει απόφασης αυξημένης πλειοψηφίας του Συμβουλίου. Ακριβώς γιατί αντιστρατεύεται την ουσία της δημοκρατικής Αυτοδιοίκησης. Αν η εξουσία, ακόμα και στους Δήμους, έχει ανάγκη στεγανών και απόκρυψης, είμαστε σε εντελώς λάθος δρόμο κ. Υπουργέ.
Αυτή είναι διάταξη που πρέπει, δίχως άλλο, να αποσυρθεί !
Εν τω μεταξύ υπάρχει και η ρύθμιση του άρθρου 10. Αφού εξαντλήσατε κάθε νεοδεξιά εφευρετικότητα για να φαλκιδεύσετε την αντιπροσωπευτική δημοκρατική λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, άρχισαν να έρχονται οι δικαστικές αποφάσεις για αντισυνταγματικότητα, σε διάφορες ρυθμίσεις…
Αυτά που λέγαμε δηλαδή και εμείς τότε (οι μικρές και άξιες περιφρόνησης μειοψηφίες), ότι σκόπιμα θέλετε να νοθεύσετε και να παρακάμψετε την εκλογική έκφραση των πολιτών αλλά δεν έχετε το δικαίωμα να το κάνετε.
Στην προκειμένη περίπτωση, η 283/2023 απόφαση του ΣτΕ, έκρινε αντισυνταγματικό τον τρόπο ανάδειξης προέδρου συμβουλίων στις κοινότητες άνω των 300 κατοίκων, που εσείς θεσπίσατε το 2019.
Και τώρα αναγκάζεστε, σε συμμόρφωση, να επαναφέρετε ό,τι προέβλεπε το αντίστοιχο άρθρο του «Κλεισθένη». Να επαναφέρετε δηλαδή, “με την ουρά στα σκέλια” θα λέγαμε, τη διάταξη της προηγούμενης Κυβέρνησης.
Μία πρόσθετη παρατήρηση εδώ , τη θέτουμε σαν ερώτημα : Μήπως θα έπρεπε να εξετάσετε το ενδεχόμενο, για την άρση κάθε σχετικής αμφιβολίας, να διασφαλισθούν όσοι εκτέλεσαν τα καθήκοντα με βάση τη δική σας διάταξη σε σχέση με τις οικονομικές συναλλαγές που είχαν σε αυτό το διάστημα;
Επίσης εντελώς αρνητική είναι και η διάταξη του άρθρου 45, όπως τη φέρνετε.
Έχουμε άπαντες πλήρη γνώση ότι ειδικά για το ΑΣΕΠ υπάρχει μία διαρκής προσπάθεια των κατά καιρούς κυβερνήσεων για παράκαμψη των διαδικασιών του, όπως π.χ. με πλήθος νομοθετικών εξαιρέσεων, και υπονόμευση του θεσμικού του ρόλου.
Υποβάθμιση υπάρχει και εδώ, όπου μία Ανεξάρτητη Αρχή Επιλογής Προσωπικού την μετατρέπετε σε απλή συμμετοχή – και μάλιστα μειοψηφική – σε ένα νέο όργανο, μία Επιτροπή Επιλογής Προσωπικού.
Μια τελευταία παρατήρηση για την κυβερνητική προχειρότητα : Κόντρα σε όλη την Ελλάδα νομοθετήσατε – πάλι πρόσφατα – τη μετατροπή της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων. Και όμως : σε αυτό το νομοσχέδιο, στο άρθρο 44, την αναφέρετε ακόμα σαν Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στη Β΄ Ανάγνωση.
Σας ευχαριστώ!
Παρασκευή, 7 Απριλίου 2023 και ώρα 13.00΄,
Αίθουσα «Προέδρου Αθανασίου Κωνστ. Τσαλδάρη» (223)
Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης κλπ - Συζήτηση να Υπ. Εσωτερικών
(συζήτηση κατ΄άρθρο – μετά τους φορείς)
«Ρυθμίσεις σχετικά με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού - Διατάξεις για την ευζωία των ζώων συντροφιάς - Διατάξεις για το ανθρώπινο δυναμικό του δημοσίου τομέα - Λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών και άλλες επείγουσες διατάξεις».
