Σας ευχαριστώ κ. Πρόεδρε!
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 28 Ιουλίου 2010, αναγνώρισε ως ΄ανθρώπινο δικαίωμα΄ το δικαίωμα πρόσβασης σε καθαρό νερό.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει εκδώσει ειδικό ψήφισμα για το «Δικαίωμα στο Νερό», στις 8 Σεπτεμβρίου 2015.
Σε αυτό, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι : Το νερό δεν είναι εμπόρευμα αλλά δημόσιο αγαθό ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια…
Προσθέτει ότι «η ΕΕ σε σχέση με τις εθνικές αποφάσεις που διέπουν το καθεστώς ιδιοκτησίας των επιχειρήσεων ύδρευσης … δεν θα πρέπει με κανέναν τρόπο να προωθεί την ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ύδρευσης … δεδομένου ότι πρόκειται για υπηρεσίες κοινής ωφελείας που εξυπηρετούν κατά κύριο λόγο το δημόσιο συμφέρον…
Καλεί, επίσης, την Επιτροπή να εξαιρέσει μόνιμα την ύδρευση και την αποχέτευση από τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς και από οποιαδήποτε εμπορική συμφωνία, και να τις παρέχει σε προσιτές τιμές».
Το μεγάλο ευρωπαϊκό κίνημα (Διακήρυξη της Μασσαλίας, Μανιφέστο της Νάπολης κ.λπ.) , με μια έκκληση που συγκέντρωσε δύο εκατομμύρια υπογραφές, ανάγκασε την Ε.Ε. να εξαιρέσει το νερό από τα σχέδια ιδιωτικοποίησης: «Η παροχή νερού είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό κι όχι εμπορικό προϊόν».
Και εδώ, σε εμάς, οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας από το 2014 είναι απολύτως ξεκάθαρες : το νερό είναι δημόσιο αγαθό.
Ειδικά, η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (190-191/2022) έκρινε αντισυνταγματική τη μεταβίβαση της πλειοψηφίας των μετοχών των εταιριών ύδρευσης Αθήνας και Θεσσαλονίκης στην Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ).
Η Κυβέρνηση, όμως, σε πείσμα όλων αυτών, επιμένει να δρομολογήσει την ιδιωτικοποίηση του νερού στη χώρα.
Η αιτία γνωστή : Ιδεοληψία και Εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών – για την ακρίβεια ολιγαρχικών – συμφερόντων.
Δεν το ομολογείτε ακόμα ξεκάθαρα. Γιατί θα ήσασταν ευθέως παράνομοι… Αλλά και γιατί έχετε πλήρη συνείδηση της αναμονής βέβαιων λαϊκών αντιδράσεων.
Θέλετε, όμως, και επιμένετε – για τους λόγους που είπαμε παραπάνω – να μεθοδεύσετε την ιδιωτικοποίηση του νερού. Και έρχεστε σήμερα, με πολιτική θρασυδειλία, να κάνετε το πρώτο βήμα.
Εάν δεν προετοιμάζετε την ιδιωτικοποίηση, τότε γιατί το σημερινό νομοσχέδιο για τη νέα Ρυθμιστική Αρχή ;
Γιατί εντάσσετε και το Νερό σε αυτή την Αρχή-Τέρας, που θα έχει στην ευθύνη της και την Ενέργεια και τα Απόβλητα ;
Φέρνετε αυτή τη ρύθμιση, χωρίς καμία διαβούλευση αλλά και με διαδικασία όχι απλώς ταχύτατη αλλά εντελώς βεβιασμένη… Γιατί τόση βία στο τέλος της θητείας σας ;
Πάντως, οι πραγματικές προθέσεις σας δεν μπορούν, να μείνουν κρυφές.
Στο άρθρο 1 λέτε ότι αυτή η Αρχή θα έχει αρμοδιότητα «…την οργάνωση, τις παρεχόμενες υπηρεσίες, το κόστος και την τιμολόγηση της παροχής υπηρεσιών ύδατος…».
Και στο άρθρο 3 ξεκαθαρίζετε πιο πολύ : Εκεί μας λέτε ότι «Κόστος πόρου είναι το κόστος άλλων εναλλακτικών χρήσεων του ύδατος, που είναι αναγκαίες αν το Υδατικό Σύστημα χρησιμοποιείται πέραν του ρυθμού της φυσικής του αναπλήρωσης». Εισάγετε, δηλαδή, ξεκάθαρα την αγοραία προσέγγιση του κόστους ευκαιρίας.
Με την ίδια αγοραία αντίληψη ορίζετε, αμέσως μετά, και την «Τιμολόγηση». Είναι, λέτε, «η διαδικασία χρέωσης των υπηρεσιών ύδατος από πάροχο υπηρεσιών ύδατος, σε άλλους φορείς ή απευθείας στον τελικό χρήστη, με βάση την κοστολόγηση των υπηρεσιών ύδατος και την επιδιωκόμενη ανάκτηση κόστους». Μία προσεγμένη διατύπωση, για να εισάγετε, με απόκρυψη, τη μεθόδευση κερδοφορίας !
Συνεχίζετε, προετοιμάζοντας το πλαίσιο, στο άρθρο 19, που μιλάει για τη διαιτητική αρμοδιότητα της Αρχής, στην οποία υπάγονται προς επίλυση:
« (δ) οι διαφορές μεταξύ προσώπων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της παροχής υπηρεσιών ύδατος, (ε) οι διαφορές μεταξύ των πελατών/καταναλωτών και των παρόχων υπηρεσιών ύδατος, καθώς και μεταξύ παρόχων …»
Τα “Πρόσωπα”, προοπτικά, είναι προφανώς οι ολιγάρχες-επιχειρηματίες.
Προσέξατε, πάντως να μη σας ξεφύγει η λέξη «αγορά» και τη διατυπώνετε – προς το παρόν – σαν «τομέα παροχής υπηρεσιών ύδατος».
Σε κάθε περίπτωση : Ανάγκη δημιουργίας Ανεξάρτητης Αρχής, ως προς τα αγαθά, υπάρχει μόνο στην προοπτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποιήσεων.
Και όλα αυτά γίνονται στη συγκεκριμένη σημερινή συγκυρία :
Όλες οι οικονομοτεχνικές μελέτες δείχνουν ότι ακόμα και εδώ στην Ευρώπη, η κλιματική αλλαγή προδιαγράφει πεδίο βέβαιης κερδοφορίας για τους ενδιαφερόμενους, στον τομέα παροχής ύδατος. Άλλη μία εξαιρετική ευκαιρία για τους γνωστούς ολίγους : Νέο πεδίο κερδοσκοπικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, χωρίς κανένα ρίσκο.
Αυτή είναι η βάση της σημερινής σας αναίσχυντης νομοθέτησης. Μετά την ενέργεια, μια ακόμα θεσμοθέτηση για λεηλασία της κοινωνίας!
Και το κάνετε ενώ η ιστορική εμπειρία, για αυτό το θέμα, Σας είναι απολύτως γνωστή.
Και το τι έγινε στη Λατινική Αμερική με τις ιδιωτικοποιήσεις στο νερό. Πρώτη εφαρμογή θυμίζω, από τον πρωτεργάτη των πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού, χάρη στην περίφημη σχολή του Σικάγου : τον – γνωστό φιλελεύθερο – Πινοσέτ !
Επίσης, και το τι έγινε, π.χ., στο Μπουένος Άιρες, το Παρίσι ή το Βερολίνο. Όπου μετά τις ιδιωτικοποιήσεις , που έφεραν ασύμμετρη εκτόξευση των τιμολογίων υδροδότησης , αναγκάστηκαν να ανακτήσουν τον έλεγχο του συστήματος.
Σε Πορτογαλία και Ισπανία, η ιδιωτικοποίηση σε συγκεκριμένες πόλεις προκάλεσε αύξηση στις τιμές μέχρι και κατά 400 %.
Για να έχουμε την πλήρη εικόνα, δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε μια ομιλία μου, στις 3 Οκτωβρίου 2016, στο Ευρωκοινοβούλιο – περίπου ένα χρόνο μετά το παραπάνω ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, κατ’ επιταγή των Ευρωπαίων πολιτών.
Τότε η Τρόικα, σε συνεργασία με την πρόθυμη και υπάκουη ελληνική κυβέρνηση, ενέταξε στο Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων το νερό και την αποχέτευση της Ελλάδας , για 99 ολόκληρα χρόνια.
Έλεγα τότε, επί λέξει :
«Ευτυχώς, ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, δήλωσε ότι, όσο είναι αυτός υπουργός, δεν πρόκειται να πουληθούν. Απ’ ό,τι φαίνεται, το μόνο που μας μένει για να υπερασπιστούμε τόσο την αξιοπρέπεια και τον λόγο ύπαρξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσο και τη βαρύτητα των ψηφισμάτων μας, είναι να υποχρεώσουμε ή το Κουαρτέτο να χρίσει τον κύριο Τσακαλώτο μόνιμο Υπουργό Οικονομικών για τα επόμενα 99 χρόνια ή την Κομισιόν να συμμορφώνεται με τα ψηφίσματά μας. Δυστυχώς, και τα δύο φαντάζουν το ίδιο εξωπραγματικά».
Διάβασα αυτό το απόσπασμα για να καταδείξω ότι το Κράτος έχει συνέχεια! Είτε πολλαπλή φορά Δεξιά είτε “Πρώτη Φορά Αριστερά”, εξασφαλίζεται πάντα η συνέχεια και συνέπεια της πολιτικής, όταν πρόκειται για τη ληστεία κατά της κοινωνίας.
Κλείνοντας : Επειδή μου έρχεται στο νου ο στίχος του Οδυσσέα Ελύτη, «εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;»,
Δεν θα αναγνώσω , αλλά θα καταθέσω – για να καταχωρηθεί σήμερα στα Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων – ένα εξαιρετικό ποίημα του μεγάλου Πορτογάλου Ζοσέ Σαραμάγκου για το συγκεκριμένο θέμα. Είναι αυτό που αρχίζει λέγοντας «Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα / ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός / ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας…» κ.λπ. Και παρακαλώ όλους να το διαβάσετε μέχρι το τέλος !
Σας Ευχαριστώ.
(Κατάθεση στα Πρακτικά 20.03.2023)
Ποίημα Ζοσέ Σαραμάγκου (1922-2010)
Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα,
ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός,
ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,
ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,
ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,
ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο,
ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά.
Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων,
ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη,
παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων
σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.
Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…
Και μια και μπήκατε στον κόπο,
ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την π@@@να τη μάνα που σας γέννησε.
20.03.2023 – Ολομέλεια
Συζήτηση νσ Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας “Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων… κλπ.”
